post6.

Lieve John,

Wat fijn dat je weer wat inspiratie had gevonden en wat leuk dat je me laat kennismaken met de nieuwe blog. Ik ben een paar dagen in H. geweest en ik schrijf je maar weer.

Ik heb even uitgewaaid in Z. en H. en moet weer wennen aan Tilburg. Vandaag was ik nog vrij en heb een lange wandeling gemaakt door de stad. Ergens hoopte ik dat ik je tegen zou komen. Ik denk alleen als ik je zou zien dat ik net zou doen dat ik je niet ken. Ik vind het fijn zo iemand als jij op afstand. Toch ben ik zeer benieuwd wie je nu eigenlijk bent.

John, schrijf, met of zonder inspiratie.

P.s. Ik wil van de zomer een stad/wandeling vakantie. Heb jij goede links, ideeen?

Liefs,


C.


Wandelvakanties


Stedentrips

Post5.

Hoi C.,

Blijf maar gewoon voorzichtig met je gegevens.

Ik heb zelf ook een paar jaar geleden een soort van stalking gebeuren mee gemaakt. De vrouw waar het om ging kon er niets aan doen (Borderline) maar het was knap lastig. Die Faceboek uitnodiging is meer symbolisch dan dat het een vervanging voor een echte vriendschap is. Ik ben zelf ook wat voorzichtig als het aankomt op nieuwe ontmoetingen. Bovendien heb ik niet zo'n probleem met alleen zijn.

Ik heb het op het moment druk en de komende weken zal de interactie via internet wat minder worden. In mei komt er meer tijd vrij dus wie weet loopt het wel uit op een ontmoeting. Je mag altijd schrijven als je wilt. Ik reageer als ik wil/kan. Als ik je beu ben dan hoor je het wel :-)

Groeten,

John (Jay = in t Engels J) B (= 1e letter van mijn 2e naam, tevens de naam van mijn vader, Bernard) nee, ik ben geen weerman en 1963 tsja dat is wat minder fijn om uit te leggen..........

PS

Ik denk dat ik in mijn nieuwe stukje iets over sociale media ga schrijven........


Trimbos: Borderline

Post4.

Lieve J. ,

Leuk dat je me hebt uitgenodigd voor Facebook. Het is een nieuwe wereld voor mij en ik zal er nog aan moeten wennen. Ik ben ook een beetje voorzichtig met het vrijgeven van mijn gegevens. Ik heb een aantal jaar geleden een vervelend stalkings avontuur achter de rug. Dat is ook een reden geweest om richting Tilburg te komen. Gelukkig is allemaal verleden tijd, maar ik blijf voorzichtig.

Ik ben eigenlijk ook iemand die liever in het echt samen iets doet. Het lijkt me allemaal zo afstandelijk. Ik voel me misschien nog eenzamer met al die zogenaamde vrienden. Ik heb al wat vrienden, meer bekenden via mijn werk in Tilburg. Maar de echte "klik" is er nog niet. Vandaar ben ik 's avonds veel alleen thuis. Soms, als ik me heel erg eenzaam voel, drink ik een kopje thee met mijn onderbuurvrouw waarvan ik twee kamers huur. Ze is erg gastvrij, maar nogal ouderwets. Zo mag ik niet in de woning roken en moet ik toestemming vragen om een vriendje mee naar huis te nemen. Ach ja, voorlopig voel ik veilig op mijn kamers, maar ik probeer wel iets voor mezelf te krijgen.

Ik merk dat ik weer tegen je aan zit te schrijven.

Liefs,

C.

Post3.

Vandaag weer een aflevering van mijn korte mailuitwisseling met een onbekende jonge vrouw uit Tilburg. Of was het een bekende van mij die een geintje met mij wilde uithalen?


Jay B,

Dank je voor je reactie. Ik voelde een zweem van opwinding toen ik mijn box opende. Ik had echt niet verwacht dat je me terug zou schrijven. Echt kort kan ik je reactie niet noemen. Je verteld me zoveel, maar ik denk dat ik begrijp van wat je zegt. Ik tracht te reageren op je bericht.

Ik zou graag je vriend zijn en van grapjes houd ik ook. Zoals je ziet noem ik je geen "Lieve" Jay B meer. Ten eerste heb ik het gevoel dat Jay B niet je echte naam is. Het klinkt vrij Engels/Amerikaans. Ik heb idee dat je een Hollandse naam hebt. Ten tweede begrijp ik van je dat je soms ook een lomperd bent en dan verdien je "Lieve" nog niet. Maar ja, dat is allemaal niet belangrijk.

Mijn moeder is Francaise, maar ik woon al heel mijn leven in Nederland. Ik ben geboren in H., maar woon nu sinds 2008 in Tilburg. Dat is op zich is een heel verhaal waarover ik hoop ik later kan berichten.

Vermoedelijk ben ik je al in het uitgaansleven of gewoon overdag ergens in de stad tegengekomen. Mogelijk hebben onze ogen elkaars blik al gedeeld. Als ik je blog terug lees, kan het niet anders dat ik je tegen gekomen ben. Ik zit in gedachten en probeer me een jongen met een camera voor de geest te halen. Ik kom er niet uit. Toch is het prettig dat we elkaar niet kennen. Ik durf nu mijn gevoel te beschrijven. Ik ben bang dat als ik je fysiek zou leren kennen, de durf kwijt raak.

Zou het erg jammer vinden mocht je komende tijd niet meer op het blog schrijven. Hopelijk kan ik wel genieten van je foto's. Je zal wel een goede reden hebben. Mogelijk ben je druk met je werk.

Nou, ik ga even een sigaretje roken. Van mijn huisbazin mag ik niet in mijn kamer roken, vandaar dat ik uitwijk naar mijn terras. Gelukkig stroomt de lente binnen en hoef ik me niet in te pakken als een eskimo. Ik ben een enorme koukleun en geniet meer van het leven wanneer ik de warme wind langs mijn benen voel waaien. Ik vind het trouwens helemaal niet erg om buiten op het terras te staan, ik heb dan het gevoel dat ik de stad beter leer kennen. Ik begin trouwens de stad een beetje te kennen, al heb ik het gevoel dat er nog veel te ontdekken valt. Via mijn werk ken al wat mensen, maar echte vrienden heb ik nog niet gemaakt.

Goed dat je gestopt met roken, je zou je dan beter moeten voelen. Ik denk dat ik maar niet stop als ik jouw zo hoor. Veel beterschap en ik hoop dat ik snel weer een avontuur van je mag lezen.

Liefs,

C.

Post2.

Hoi C.,

Leuk dat je mij een mailtje hebt gestuurd. Alhoewel ik het gevoel heb dat deze mail ook van een vriend zou kunnen komen die een grapje met mij uit wil halen zal ik toch even kort op je mailtje reageren.

Het schrijven van stukjes op mijn blog gaat helaas niet vanzelf en kost soms best wel wat moeite al kan je dat er waarschijnlijk niet vanaf lezen. Als ik elke dag zou moeten schrijven zou ik al snel inspiratie te kort komen denk ik. Bovendien kost het soms best wel wat tijd voordat een stukje af is en ik doe graag ook nog andere dingen.

Ik vind het wel leuk dat de stukjes die ik schrijf je raken.

Wat reacties betreft, die vallen dus best wel tegen. Ik heb ook niet voor niets laatst in het Engels geschreven stukje gevraagd om reacties. Jij bent eerlijk gezegd de eerste na die post die reageert. Dat is misschien dan maar goed ook want als ik tientallen reacties had gehad dan had ik misschien wel niet op deze brief kunnen reageren vanwege de hoeveelheid reacties.

Ik val trouwens op vrouwen en ik ben niet alleen maar gevoelig. Ik kan soms ook heel lomp en hard zijn. Ik ben wel gevoelig denk ik en dat is soms best moeilijk omdat ik een heleboel dingen om mij heen heel intens ervaar. Ik heb lang geleden een depressieve periode meegemaakt en ik denk dat mijn gevoeligheid in het ontstaan daarvan ook een rol heeft gespeeld. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren geleerd om die gevoeligheid en beetje te reguleren. Ik moet alleen op bepaalde momenten een beetje oppassen dat ik mij niet te veel afsluit voor emoties van mij en die van anderen.

Ik hoop dat je blijft proberen foto's te maken. Die moeten niet op die van mij lijken maar je moet gewoon je eigen stijl creëren. Gewoon heel veel foto's maken en dan zit er altijd wel iets bij wat redelijk is. Door het heel veel te doen zullen je foto's ook steeds beter worden. Wat ik zelf regelmatig doe is het nabewerken van de foto's. Soms kan je dan van een foto die op het eerste gezicht nergens op lijkt toch nog iets moois maken.

Ik vraag mij af door de manier van woordgebruik of je soms in België woont.....

Nou C. ik hoop dat je een beetje wijzer bent geworden van mijn mailtje.

Groeten uit Tilburg,

Jay B

PS

Over een week of twee zal je tijdelijk even geen blogberichten van mij kunnen lezen. Dan neem ik even een time-out vanwege andere activiteiten. Ik kom vanzelf wel weer terug met mijn berichten en dan krijg je waarschijnlijk wel te horen waarom ik even verdwenen was.

Post1.

Begin maart heb ik op deze blog een oproep gedaan aan de lezers om mij te vertellen hoe ze op deze blog terecht zijn gekomen en wat ze er van vinden. Dit deed ik vooral omdat de statistieken mij verbaasde. Relatief veel mensen buiten Nederland brengen een bezoekje aan deze blog. België snap ik. We delen dezelfde taal. Maar Moldavië, Frankrijk, Ierland en Zweden dan? Mogelijk zijn het Tilburgers in den vreemde maar misschien ook niet. Blijft toch de vraag: hoe komt men op deze blog terecht?
Verder wilde ik graag wat feedback van lezers. Ik doe maar wat. Er zit geen lijn in de berichten en die zal er ook wel niet komen. Toch is het leuk om zo nu en dan wat feedback te krijgen van mensen om te weten of ze er iets mee kunnen of van mij part dat ze het compleet crap vinden. Feedback is altijd goed.
Terug naar de reacties. Om eerlijk te zijn heb ik op mijn Brieven aan GEZEVER precies twee reacties gehad.
Eentje van Barend, een collega/vriend van mij en één van een jonge vrouw.
Ik weet dat Barend alleen maar gereageerd heeft omdat hij het sneu zou vinden als ik helemaal geen reactie zou krijgen. Die andere brievenschrijfster(?) is een beetje een mysterie gebleven.
Ik kreeg dus een mailtje van een jonge vrouw die zei dat ze mijn geschreven stukjes leuk vond.
Vanaf haar eerste mailtje had ik het idee dat iemand mij voor de gek hield maar ik moest toch ook de optie open houden dat het een serieuze briefschrijfster was.
Ook omdat ik al weer een tijdje single was prikkelde mij het idee dat er ergens mogelijk een leuke jonge vrouw was die mijn stukjes aardig vond. Ik besloot haar terug te mailen.
Ik heb besloten om de komende 2 weken om de paar dagen de mailtjes publiekelijk te maken. Telkens een mail van de vrouw en een paar dagen later mijn antwoord. De vrouw zal anoniem blijven omdat als zij echt bestaat ik haar privacy niet volledig wil schenden. In de post Brieven aan GEZEVER heb ik vermeld dat ik mogelijk gestuurde mails zou plaatsen dus tja, dat gaat nu gebeuren.
Mijn mails naar de vrouw terug zijn overdreven correct en voorzichtig vind ik zelf maar dat was vooral het gevolg van het feit dat ik dacht dat ik mogelijk voor de gek werd gehouden. Enfin oordeel zelf!
We beginnen met de eerste mail van de vrouw aan mij. Over een paar dagen volgt mijn reactie.

Lieve Jay B of gezever,

Ik heb lang gedacht of ik u zou schrijven. Toevallig ben ik ongeveer een maand geleden op deze blog beland en raakte ontroerd door de foto's, maar vooral van de manier waarop jij schrijft. Iedere avond zet ik mijn computer aan en hoop weer dat je een stukje heb geplaatst. Ik lees het dan aandachtig en voel alsof ik het zelf ben die het schrijft. Echter schrijf ik mijn gevoelens nooit op en daarom vind ik het zo goed van je dat je schrijft wat je voelt.

Jammer dat je niet iedere dag een verhaal schrijft, ik mis het als je niets hebt geplaatst. Ik hoop dat je nog veel stukjes van je mag lezen.

Ik zou het leuk vinden om iets over mezelf te vertellen, maar ik denk dat je daar niet op zit te wachten. Je zal wel veel reacties krijgen en daar zullen ook wel leuke vrouwen bij zitten. Misschien val je wel niet op vrouwen, je bent namelijk zo gevoelig. Maar ja, ik zie wel. Ik zit vandaag niet ze echt lekker in mijn vel. Vandaag was het een aangename dag en ben de stad ingegaan zoals jij ook vaak doet. Mijn camera (Pentax) had ik in de aanslag. Echter had ik geen ook voor de dingen zoals jij. Ik voelde me een beetje onbestendig(unheimisch). De eerste aangename dag en zoveel saamhorigheid deed mij zwelmen in ongenoegen. Ik hoopte dat ik je tegenkwam en zocht naar iedereen met een camera binnen handbereik.

Nou groetjes,

C. N.


Genoeg gezever.


Brievenwinkel

Terugblik Incubate2011 zondag 18 september.

Voordat ik mijn laatste foto's van Incubate 2011 post wil ik nog even terugkomen op een oudere post over Incubate. Mijn stukje over EMA, Gaatje, van woensdag 21 september, heeft voor nogal wat beroering gezorgd. Ik heb diverse reacties gehad. De meeste van mensen die ik persoonlijk ken. Ook een vreemd mailtje uit Frankrijk. De meeste reacties gingen over het feit dat ik het woord maillot als majo heb geschreven. Zo ook het mailtje uit Frankrijk.

Ik kreeg namelijk een mailtje van de Franse vereniging: Ordre Ancien Porteurs des Maillots Serres. De inhoud van het mailtje kwam er min of meer op neer dat de leden van de vereniging vonden dat ik het Franse woord maillot bezoedeld had en dat men de vernederlandsing van weer een Frans woord zorgwekkend vond. Ik heb het mailtje niet serieus genomen. Ten eerste omdat maillot in het Frans overhemd betekent en ten tweede omdat ik de vrijheid wil hebben om te schrijven wat ik wil. Ook als dat de Frans/Nederlandse betrekkingen onder druk zet. Straks hebben ze nog problemen met onze coffeeshops (ook zo'n mooi Nederlands woord).
Misschien dat het lachen mij vergaat als er binnenkort ineens Fransen in maillot voor mijn deur staan maar ik waag het erop.

Ok, terug naar de foto's van de Incubate zondag.


Cul de Sac

Brasstronaut

Brasstronaut

013 Kleine Zaal

EMA

EMA

EMA

EMA

EMA

013 Dommelsch Zaal

The Fall

The Fall

The Fall

The Fall

The Fall

The Fall

Incubate is al weer ongeveer twee en een halve week geleden afgelopen maar met deze foto's en die van anderen (via de site van Incubate te vinden) maar ook bijvoorbeeld door het mooie videowerk van Koen Gijsbers kunnen we nog even een tijdje nagenieten. Bovendien is er morgen 6 oktober weer een Incubated in Paradox, Tilburg.

Genoeg gezever.


Incubate

YouTube KKP Gijsbers Kanaal

Paradox Tilburg