Het trio werd deze tour aangevuld met de gitarist/noise kunstenaar Otomo Yoshihide. Deze gebruikt naast gitaar ook allerlei electronische gadgets ,taperecorders en draaitafels om muziek te maken.
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Het concert was overrompelend. Ik ben best wel wat gewend qua muziek maar dit was een taaie rakker.
Ik had het idee dat ik tijdelijk schizofreen was. Het ging alle kanten op en was snoeihard (Paradox verkoopt oordopjes aan de bar). Op de beste momenten had het wel iets weg van Sonic Youth. De rest van de tijd waren de muziekanten meedogenloos.
Voor mij zat een stelletje van eind 50. Ik fantaseerde dat ze elkaar net via internet hadden leren kennen. Dit was de eerste serieuze date na enkele keren koffie gedronken te hebben. Hij had voorgesteld om een keer wat jazz te gaan luisteren. Zij vond het nog te vroeg maar stemde toch toe. Zij bleef beleefd het hele concert naast hem zitten. Hij dacht dat hij in de hel terecht gekomen was...... Zij heeft nog wel de laatste trein terug naar Breda kunnen halen. Hij is daarna nog erg dronken geworden.
Was het een mooi concert? Voor mij niet. Daar was het bij vlagen te hard en chaotisch voor. Het was wel interessant. Ik denk wel dat als ik mij wat meer in deze muziek zou verdiepen een volgend concert beter zou bevallen.
Ik heb toch een CD gekocht. De volgende keer als mijn buurman weer eens onredelijk doet zet ik de CD van The Thing op. Repeat aan. Voordeur achter mij dicht!
Genoeg gezever.
Paradox
Otomo Yoshihide
Genoeg gezever.
Paradox
Otomo Yoshihide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten