Begin maart heb ik op deze blog een oproep gedaan aan de lezers om mij te vertellen hoe ze op deze blog terecht zijn gekomen en wat ze er van vinden. Dit deed ik vooral omdat de statistieken mij verbaasde. Relatief veel mensen buiten Nederland brengen een bezoekje aan deze blog. België snap ik. We delen dezelfde taal. Maar Moldavië, Frankrijk, Ierland en Zweden dan? Mogelijk zijn het Tilburgers in den vreemde maar misschien ook niet. Blijft toch de vraag: hoe komt men op deze blog terecht?
Verder wilde ik graag wat feedback van lezers. Ik doe maar wat. Er zit geen lijn in de berichten en die zal er ook wel niet komen. Toch is het leuk om zo nu en dan wat feedback te krijgen van mensen om te weten of ze er iets mee kunnen of van mij part dat ze het compleet crap vinden. Feedback is altijd goed.
Terug naar de reacties. Om eerlijk te zijn heb ik op mijn Brieven aan GEZEVER precies twee reacties gehad.
Eentje van Barend, een collega/vriend van mij en één van een jonge vrouw.
Ik weet dat Barend alleen maar gereageerd heeft omdat hij het sneu zou vinden als ik helemaal geen reactie zou krijgen. Die andere brievenschrijfster(?) is een beetje een mysterie gebleven.
Ik kreeg dus een mailtje van een jonge vrouw die zei dat ze mijn geschreven stukjes leuk vond.
Vanaf haar eerste mailtje had ik het idee dat iemand mij voor de gek hield maar ik moest toch ook de optie open houden dat het een serieuze briefschrijfster was.
Ook omdat ik al weer een tijdje single was prikkelde mij het idee dat er ergens mogelijk een leuke jonge vrouw was die mijn stukjes aardig vond. Ik besloot haar terug te mailen.
Ik heb besloten om de komende 2 weken om de paar dagen de mailtjes publiekelijk te maken. Telkens een mail van de vrouw en een paar dagen later mijn antwoord. De vrouw zal anoniem blijven omdat als zij echt bestaat ik haar privacy niet volledig wil schenden. In de post Brieven aan GEZEVER heb ik vermeld dat ik mogelijk gestuurde mails zou plaatsen dus tja, dat gaat nu gebeuren.
Mijn mails naar de vrouw terug zijn overdreven correct en voorzichtig vind ik zelf maar dat was vooral het gevolg van het feit dat ik dacht dat ik mogelijk voor de gek werd gehouden. Enfin oordeel zelf!
We beginnen met de eerste mail van de vrouw aan mij. Over een paar dagen volgt mijn reactie.
Lieve Jay B of gezever,
Ik heb lang gedacht of ik u zou schrijven. Toevallig ben ik ongeveer een maand geleden op deze blog beland en raakte ontroerd door de foto's, maar vooral van de manier waarop jij schrijft. Iedere avond zet ik mijn computer aan en hoop weer dat je een stukje heb geplaatst. Ik lees het dan aandachtig en voel alsof ik het zelf ben die het schrijft. Echter schrijf ik mijn gevoelens nooit op en daarom vind ik het zo goed van je dat je schrijft wat je voelt.
Jammer dat je niet iedere dag een verhaal schrijft, ik mis het als je niets hebt geplaatst. Ik hoop dat je nog veel stukjes van je mag lezen.
Ik zou het leuk vinden om iets over mezelf te vertellen, maar ik denk dat je daar niet op zit te wachten. Je zal wel veel reacties krijgen en daar zullen ook wel leuke vrouwen bij zitten. Misschien val je wel niet op vrouwen, je bent namelijk zo gevoelig. Maar ja, ik zie wel. Ik zit vandaag niet ze echt lekker in mijn vel. Vandaag was het een aangename dag en ben de stad ingegaan zoals jij ook vaak doet. Mijn camera (Pentax) had ik in de aanslag. Echter had ik geen ook voor de dingen zoals jij. Ik voelde me een beetje onbestendig(unheimisch). De eerste aangename dag en zoveel saamhorigheid deed mij zwelmen in ongenoegen. Ik hoopte dat ik je tegenkwam en zocht naar iedereen met een camera binnen handbereik.
Nou groetjes,
C. N.
Genoeg gezever.
Brievenwinkel